ABCB5 behoort tot de ABC transporter superfamilie die bestaat uit 48 leden. Deze transporteurs zijn uitgebreid bestudeerd voor hun rol in multidrugresistentie tegen kanker en, meer recent, in tumorigenese. ABCB5 werd geïdentificeerd als een merker van huidprogenitorcellen, melanoomstamcellen en limbalstamcellen. De expressie is ook gemeld, onder andere, in melanomen, colorectale kanker, hepatocellulair carcinoom en verschillende hematologische maligniteiten. De unieke eigenschap van ABCB5 is dat het zowel een volledige transporteur (ABCB5FL) als een halve transporteur (ABCB5β) is. Verschillende studies hebben aangetoond dat de ABCB5β homodimer, in tegenstelling tot ABCB5FL, geen multidrug resistentie kan geven. Omdat deze studies zich richtten op een beperkt aantal geneesmiddelen, kunnen we de mogelijkheid niet uitsluiten dat dit homodimeer betrokken is bij geneesmiddelenresistentie of biologische functies die nog moeten worden opgehelderd. Het is echter ook redelijk om te veronderstellen dat ABCB5β zou kunnen dimeren met andere halve transporters van de ABCB familie om functioneel te worden. Met behulp van drie complementaire technieken: (1) nanoluciferase-gebaseerde bioluminescentie resonantie energie overdracht, (2) coimmunoprecipitatie en (3) proximity ligatie assay, identificeerden we twee nieuwe heterodimeren in twee melanoom cellijnen: ABCB5β/B6 en ABCB5β/B9. Beide heterodimeren konden tot expressie worden gebracht in High-Five insectcellen wanneer beide interacterende partners werden samengevoegd met behulp van de linkerregio van ABCB1, wat resulteerde in chimere heterodimeren. ATPase testen toonden aan dat alle chimere heterodimeren een basale ATPase activiteit hebben en dat beide functionele nucleotide-bindende domeinen in elk dimeer nodig zijn voor hun basale ATPase activiteit. We hebben ook voorlopige gegevens verkregen die suggereren dat ABCB5β onafhankelijk van zijn dimerisatie van het endoplasmatisch reticulum naar melanosomen reist, wat suggereert dat zijn heterodimeren zich in vergelijkbare organellen zouden kunnen bevinden. Er werden echter verschillende beperkingen gevonden bij het proberen om hun intracellulaire lokalisatie te bevestigen. Omdat verschillende anti-ABCB5 antilichamen in de literatuur een gebrek aan specificiteit vertoonden, hebben we een muis monoklonaal anti-ABCB5 antilichaam gegenereerd in samenwerking met Atlas Antilichamen. De specificiteit van dit antilichaam werd aangetoond door immunofluorescentie, waardoor dit antilichaam een belangrijk hulpmiddel is bij de karakterisering van ABCB5β en ABCB5FL. Hoewel verdere studies nodig zijn om de fysiologische relevantie van ABCB5β heterodimeren op te helderen, ondersteunen voorlopige gegevens de hypothese dat ABCB5β betrokken is bij melanogenese. Alles bij elkaar vormen deze resultaten een belangrijke stap naar het ophelderen van de functionele rol van ABCB5β in melanocyten en melanoom.