Alison Forrester

Ze kreeg vervolgens een postdoctorale positie bij TIGEM (Telethon Institute of Genetics and Medicine, Italië) in het laboratorium van Carmine Settembre, waar ze werkte aan de kwaliteitscontrole rol van ER fagie tijdens postnatale botgroei en anterograde trafficking. Ze voerde een tweede postdoctoraal project uit aan het Institut Curie (Frankrijk) in het laboratorium van Ludger Johannes, waar ze werkte aan het ophelderen van het werkingsmechanisme van een remmer van retrograde transport en waar ze haar expertise op het gebied van microscopie uitbreidde door clathrine-onafhankelijke endocytose te bestuderen met behulp van rasterlichtplaatmicroscopie.

Alison's onderzoek richt zich momenteel op de modulatie van eiwitsecretie door zoogdiercellen en hoe dit in verband kan worden gebracht met de behandeling van ziekten die geassocieerd worden met afwijkende secretie. Met behulp van haar expertise in geavanceerde microscopie onderzoekt haar team het effect van modulatie van de vroege secretoire pathway op cellulaire homeostase en eiwitsecretie. Alison's onderzoek is interdisciplinair en ze werkt samen met collega's om nieuwe modulatoren van de secretoire pathway en hun werkingsmechanismen te identificeren. Alison is expert in geavanceerde bio-beeldvormingstechnieken, waaronder lichtplaatarraymicroscopie en confocale microscopie met hoge resolutie, waarbij ze gebruikmaakt van state-of-the-art technologieën die nu beschikbaar zijn op het beeldvormingsplatform van de Universiteit van Namen ('MorphIM'). Om dit werk uit te voeren, heeft ze een onderzoekspost gekregen aan de Universiteit van Namen (F.R.S-FNRS Chercheur Qualifié) en een stimuleringssubsidie voor wetenschappelijk onderzoek (MIS) van de FNRS.

Samenvatting van het MIS-subsidieproject van de FNRS - Drugging the ERES

De uitgang van eiwitten uit het endoplasmatisch reticulum (ER) is een cruciaal gereguleerde stap in de vroege secretoire pathway. ER exit sites (ERES's) zijn verantwoordelijk voor het sorteren van lading in COPII-gecoate transporters voor transport naar het Golgi-apparaat. Dit is een zeer dynamisch proces, gereguleerd door de orkestratie van een aantal eiwitten aan de buitenrand van het ER-membraan. We hebben onlangs de eerste farmacologische remmer van ERES ontdekt, Retro-2. Door Retro-2 te gebruiken als instrument om acute remming van ERES te bestuderen en als bewijs dat ERES gericht kan worden ingezet, komen in mijn projectvoorstel drie vragen aan de orde:

1. Hoe medieert het doelwit van Retro-2, het ERES-component eiwit Sec16A, de ERES-functie en ladingselectie?
2. Wat is het effect van acute modulatie van ERES op de homeostase van organellen en cellen?
3. Hoe kan ERES worden ontwikkeld als therapeutisch doelwit?

Door fundamenteel onderzoek naar de regulatie van de ERES-functie te combineren met de toepassing van dit nieuwe instrument op cel-/weefselhomeostase en ziekte, zal mijn groep interdisciplinaire benaderingen combineren (structurele biologie, massaspectrometrie, interactomica, geavanceerde bio-imaging en medicinale chemie) om een solide basis te leggen voor de ontwikkeling van ERES als nieuw therapeutisch doelwit.

Maya Schuldiner is hoogleraar aan de afdeling Moleculaire Genetica van het Weizmann Institute of Science in Israël.

Professor Schuldiner is een vooraanstaand wetenschapper op het gebied van intracellulaire handel en organisatie. Ze houdt zich bezig met het ontwikkelen van nieuwe methoden om de rol van eiwitten in de organisatie van organellen te begrijpen.

Meer informatie over het laboratorium van Maya Schuldiner...